Pończochy FF

(Fully Fashioned)

Niezwykły produkt, możliwy do wytworzenia wyłącznie na starych płytowych maszynach dziewiarskich Reading-100 z lat 50-tych. Żadna dzisiejsza maszyna nie potrafi wykonać pończochy FF! Żaden produkt współcześnie wytwarzany na nowoczesnym sprzęcie nie osiąga takiej jakości, jak oryginalne nylony FF.

Produkcja pończochy FF składa się z głównie ręcznych procesów. W skrócie są to:

18-tonowa maszyna Reading 100 do prawie ręcznej produkcji FF. Dzisiaj osiąga wydajności 30 par dziennie ! 

Felieton dotyczący nylonów Fully Fashioned "A wszystko zaczęło się od Carothersa..." na  stronie.

• Wykonanie techniką spuszczania oczek, co  na tym etapie już  uwzględnia kształt i proporcje nogi - fully fashioned (ang. w pełni dopasowany).

• Stabilizacja siateczki na parze (kąpiel parowa.

• Zszycie pończochy szwem w "rurę" z zostawieniem przerwy na manszecie - otwór technologiczny key hole, potrzebny do przyszycie manszety, tak by stała się dwuwarstwowa.

• Barwienie i zmiękczanie.

• Formowanie na gorąco na metalowym wzorcu nogi i prasowanie ciśnieniowe.

• Składanie i paczkowanie.

Wszystko to razem stanowi proces typowy dla manufaktury, niemożliwy do zautomatyzowanie choćby ze względu na mizerną wydajność - 30 par pończoch na dzień. Na zdjęciu powyżej pokazano jak wygląda produkcja pończoch FF w kilku pozostałych na świecie wytwórniach tych nylonów. 

Równolegle ściegi  technologiczne na łydce po obu stronach szwa (angielska pończocha FF}

Key hole - otwór na manszecie (pończocha francuska Cervin Tentation)

W czasie dziania  opartego na spuszczaniu oczek by pończocha miała inną szerokość w kostce, łydce i udzie - powstają, charakterystyczne  ściegi. Są one umiejscowione po obu stronach szwa (zdjęcie z lewej). Ściegi te powstają na skutek przesuwania zębatką dzierganej maty nylonowej w celu uzyskania zmiennej liczby oczek. 

Technologiczne ściegi na łydce oraz key hole to gwarancja oryginalności nylonów Fully Fashioned - tylko zabytkową metodą produkcji można uzyskać taki produkt.

Wśród pończoch FF wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje wykończeń pięty i stopy: trójkątne (point) i prostokątne (cuban). Point Heel wywodzi się z Europy a Cuban Heel ze Stanów Zjednoczonych. Wykończenie to, w zależności od producenta, może być mniej lub bardziej wyższe czy mniej lub bardziej szersze. Historyczne nazewnictwo się zatarło i FF w zależności od marki mogą się przeróżnie nazywać.

French Heel Ellegant (typu Point)

(Cervin Tentation)

Point Heel Classic

(Gio Point Heel)

 Cuban Heel 

(Cervin Havana)

Cuban Heel

(Gio Cuban Heel)

Cuban Heel Classic

(Magnolia)

Manhattan Heel  

(Eleganti)

Współcześnie produkowane są również pończochy FF z kontrastowym szewkiem, z logiem na manszecie lub ze wzorkami  przy szwie. Na rynku zostało zaledwie kilkanaście czynnych maszyn, którymi dysponują trzej producenci: L'Arsoie (marka Cervin (Francja), Eleganti (Anglia) oraz Gerbe (Francja). Do niedawna była jeszcze jedna firma - Gio  (UK), ale zrezygnowała z wytwarzania nylonów (nieopłacalność produkcji) na rzecz rajstop. Obydwaj angielscy producenci "uwspółcześnili" nylony - zastępując nić monofilament elastyczną nicią multifilament. Wielu sprzedawców, w tym znane marki, takie jak np. Falke, Secrets in Lace, Agent Provocateur czy Beate Uhse sięgają po nieco zmodyfikowane nylony FF Cervin lub Elaganti by sprzedawać je pod własnym szyldem, jako coś wyjątkowego i dodatkowo droższego.

Pończochy FF w latach 50-tych były wykonywane na płytowych maszynach dziewiarskich posiadających 51 lub 60 igieł w głowicy. Te pierwsze były tańsze i nieco mniej wytrzymałe, ponieważ dziergana siatka była rzadsza. Ich produkcja była łatwiejsza, ponieważ tolerancja temperatury procesu dziania nie była aż tak dokładna, jak dla 60-igłowego procesu. Jednak oba typy pończoch FF były bardzo gustowne. Odróżnić je można po oznaczeniu: 51G oraz 60G. Często 51-ki były wykonywane z grubszej przędzy 30Dn (tzw. business-sheer) dając w efekcie bardzo ciekawe nylony o nieco mniejszej przeźroczystości, ale za to bardzo wytrzymałe mechanicznie.

Pończochy FF vintage produkowane były z najdoskonalszego nylonu firmy DuPont. Współczesny nylon różni się od tamtego sztywniejszego z lat 60-tych. Nadal jednak francuscy wytwórcy używają nici poliamidowej typu monofilament, tzn. pojedynczego, gładkiego, bardzo długiego (przeciąganego nie splatanego) włókna o grubości ćwierci ludzkiego włosa. Jedna pończocha wykonana jest z nici o długości 3 km i waży ok. 5 gramów. Obecnie wytwarzany nylon typu monofilament, ze względu na nieco inną strukturę polimerów, jest lekko rozciągliwy i bardziej miękki w dotyku, jednocześnie nie traci nic na blasku. (Nylony stretch dziane są z nici typu multifilament (splatanej z kilku nitek przędzy). Często występują też pończochy lub rajstopy z polyamidu (nylonu) z elastycznymi domieszkami np. lycry).

Styk dawnej technologii dziania na płaskich maszynach  Reading 100 i nowoczesnego materiału daje równie niezwykłe produkty, co te idealne, niegdysiejsze wzorce. Ale ręczny proces tworzenia pończoch nie jest możliwy na większą skalę i kłóci się z realiami ekonomicznymi. Dodatkowym utrudnieniem, ze względu na mały popyt, jest brak producentów wspomnianej nici nylonowej. Jest jednak grupa użytkowników, dla których wydanie kilkudziesięciu Euro za ten luksus jest warta efektu i dopóki tak będzie, produkcja się nie skończy. No chyba, że kolejna zabytkowa maszyna zejdzie z tego świata.